இந்த தாம்போதி, புங்குடுதீவில் பிறந்த சமூகசேவகரான அம்பலவாணர் மற்றும் அவருடைய சகோதரர் மேற்கொண்ட உறுதியான முயற்சியின் பலனாகவே உருவாயிற்று. புங்குடுதீவையும் வேலணையையும் கடலுக்கு மேலாக இணைக்கும் இப்பாதை, மக்கள் போக்குவரத்துக்கு சுலபத்தையும், அபிவிருத்திக்கான வாய்ப்புகளையும் கொண்டுவந்தது.
இப்பாதையின் முழுநீளம் சுமார் 4.8 கிலோமீட்டர் ஆகும். இது இலங்கையில் மிக நீளமான கடல்மீதான தரைப்பாதையாகும். பல நிலைப்பாறைகளின் மீது மணலும், சீமெண்டும் கொண்டு தார்சாலையாக அமைக்கப்பட்ட இந்த வழி, ஒரே நேரத்தில் இரண்டு பஸ்கள் புறப்பட்டு செல்லக்கூடிய அகலத்தைக் கொண்டுள்ளது. ஐம்பதுக்கும் மேற்பட்ட மதகுகள், ஒரு பெரிய பாலம் போன்ற கட்டமைப்புகளும் இதில் அடங்குகின்றன.
வாணர் சகோதரர்களின் தியாகப் பயணம்
பெரியவாணரும் சின்னவாணரும் என அழைக்கப்படும் அம்பலவாணர் சகோதரர்கள், இளம்வயதிலேயே புங்குடுதீவின் போக்குவரத்து சிக்கல்களை நேரடியாக அனுபவித்தவர்கள். இந்த சிக்கல்களுக்கு நிரந்தரதீர்வாக ஒரு தரைப்பாதையை அமைப்பதே அவர்களின் கனவாக இருந்தது.
பெரியவாணர், கல்வி முடித்த பின்னர் தொழிலிற்காக மலேசியா சென்றார். அங்குள்ள தீவுகளுக்கிடையிலான தரைப்பாதைகளைக் கண்டு மனமுடைந்த அவர், இதே மாதிரியான ஓர் அமைப்பை புங்குடுதீவிலும் உருவாக்க வேண்டும் என்று உறுதி செய்தார். மலேசியாவில் வாழ்ந்த புங்குடுதீவு மக்களைக் கையாண்டு "மலாயா – புங்குடுதீவு ஐக்கிய சங்கம்" என்ற அமைப்பை உருவாக்கினார்.
1918-இல் நாடு திரும்பிய பெரியவாணர், மக்கள் வீடுகளுக்கே சென்று கையொப்பங்களை பெற்றுக்கொண்டு, அரசிடம் மனுக்கள் தாக்கல் செய்தார். அவரது சகோதரரான சின்னவாணரும் இந்த முயற்சியில் இணைந்து, வீடு வீடாகச் சென்று கையொப்பங்களை சேகரித்தார்.
அரசியலும் சமூக இயக்கமும்
1922-ஆம் ஆண்டு "புங்குடுதீவு மகாஜன சேவாசங்கம்" உருவாக்கப்பட்டு, 1926-இல் "அகில இலங்கை மகாஜன சேவா சங்கம்" என மாற்றப்பட்டு, பல முக்கிய பிரச்சினைகள் அரசிடம் எடுத்துக்கூறப்பட்டது.
அதன் முடிவாக, 1935-இல் இலங்கை சட்டமன்றத்தில் இந்த தாம்போதி திட்டம் குறித்து விவாதம் நடைபெற்று, அங்கத்தவர்கள் ஆதரவுடன் அரசுக்கு அனுமதி மற்றும் நிதி கிடைத்தது. பட்டுவந்து டாவ், ஏ.இ. குணசிங்க, சேர் வில்லியம் போன்றோரின் ஆதரவுடன் திட்டம் நடைமுறையில் அமையத் தொடங்கியது.
திறப்பு விழாவும் நினைவுகள்
1935-இல் தொடங்கிய வேலை, பல ஆண்டுகள் பிரயாசத்துடன் தொடர்ந்தது. பெரியவாணர், 1947-ஆம் ஆண்டு பாராளுமன்றத் தேர்தலில் போட்டியிட்டு தோல்வியுற்றபின்பும் தாம் தோற்கின்றபோது வெற்றிபெற்ற காலூர் எம்.பி. அல்பிரட் தம்பி ஐயாவிடம் வேலை முடிக்க வேண்டுமென கேட்டுக்கொண்டார்.
1953-இல், மக்கள் பயன்பாட்டுக்காக இந்த பாதை திறக்கப்பட்டது. ஆனால், அதற்கு முன்பே 1948-இல் பெரியவாணர் காலமானார். அவரின் கனவாய் உருவான இந்த அம்பலவாணர் தாம்போதி, இன்றும் இயங்கிக்கொண்டே இருக்கின்றது.
புயலும், வெள்ளமும், பல்வேறு இடர் தாக்குதல்களும் வந்தபோதும், அம்பலவாணர் தாம்போதி தன்னம்பிக்கையுடன் அசைக்கமுடியாத அடையாளமாக புங்குடுதீவுக்கு பெருமையாக நிற்கின்றது.